Współpraca z rodzicami - pomocna w walce z agresją w szkole

Jednocześnie te same szkoły pytane, co im sprawia największe problemy, wymieniły właśnie współpracę z rodzicami.

Do rozpoczętej w ubiegłym roku kampanii przystąpiło ponad 3 tys. szkół w całej Polsce, czyli około 10 proc. wszystkich.
 
Od wtorku w 20 miastach ma pojawić się w sumie 500 bilbordów adresowanych specjalnie do rodziców. Hasłem: "Czy szkoła Twojego dziecka jest szkołą bez przemocy?" organizatorzy kampanii chcą ich zachęcić do zainteresowania się problemami swoich dzieci i sprawdzenia, co w kwestii profilaktyki przemocy robi szkoła.

Zdaniem psycholog Ewy Czemierowska ze Stowarzyszenia Profilaktyki Społecznej "Spójrz Inaczej", członka rady programowej kampanii "Szkoła bez przemocy", jednym z najskuteczniejszych sposobów zapobiegania agresji w szkołach jest stworzenie wspólnoty nauczycieli, rodziców i uczniów.

"Jestem przekonana, że wszystkie szkoły podejmują różne działania na rzecz przeciwdziałania przemocy, są one jednak punktowe i rozproszone. Aby działania były skuteczne, zarówno decyzja o jego podjęciu, jak i samo działanie muszą być przemyślane i wspólne" - zauważyła Czemierowska podczas wtorkowego spotkania z dziennikarzami.

Z badań przeprowadzonych w ramach kampanii w marcu ub.r. przez CBOS wynika, że niewielu rodziców interesuje się tym, co dzieje się w szkołach ich dzieci. Najczęściej - i to nieregularnie - ich zaangażowanie sprowadza się do udziału w wywiadówkach. Tylko co piąty rozmawia z nauczycielami regularnie, co miesiąc podczas tzw. dni otwartych.

Z badań tych wynika także, że tylko co siódmy nauczyciel gimnazjum ma poczucie, że w trudnej sytuacji może liczyć na wsparcie ze strony rodziców. Pozostali albo w to wątpią, albo są pewni, że rodzice nie są ich sprzymierzeńcami.

Według Czemierowskiej, rodzice mają często słaby kontakt ze szkołą, gdyż nie czują się lub nie są traktowani przez nią jak partnerzy w wychowaniu dzieci. "Ciągle jest jeszcze tak, że w murach szkoły rodzice sami czują się uczniami. Przejawia się to między innymi tym, że na wywiadówkach siadają w ławkach, w młodszych klasach dostosowanych do potrzeb małych dzieci" - zauważyła Czemierowska. Jej zdaniem, część nauczycieli chce koniecznie wychowywać nie tylko dzieci, ale i rodziców.

Inny członek rady programowej kampanii, psycholog społeczny prof. Janusz Czapiński z Uniwersytetu Warszawskiego, uważa, że "chyba zdecydowana większość rodziców jest nauczona, że gdy szkoła coś od nich chce, to albo ma pretensję, że Jaś się źle uczy lub źle zachowuje, albo chce dziecko pochwalić". Według niego, brak ze strony szkół propozycji, co można robić wspólnie, by było lepiej. Zdaniem Czemierowskiej, sygnał do współpracy powinien płynąć przede wszystkim ze szkół.

Z ubiegłoroczych badań CBOS wynika, że uczniowie rzadko opowiadają w domach o swoich konfliktach szkolnych. Co trzeci nie robi tego nigdy. Około 40 proc. deklaruje, że o problemach mówi "czasami". O każdym konflikcie z kolegami opowiada swoim rodzicom co piąty uczeń. Im młodszy, tym robi to chętniej.

W szkole podstawowej zawsze rozmawia o konfliktach co trzeci uczeń, w gimnazjum - co szósty, a w szkole ponadgimnazjalnej - co ósmy. Nigdy zaś o swoich kłopotach nie opowiada co drugi uczeń szkoły średniej i co trzeci - gimnazjum. Częściej w domach o kłopotach szkolnych mówią dziewczynki niż chłopcy.

Na stronie kampanii www.szkolabezprzemocy.pl. znajduje się specjalny poradnik, przygotowany przez pedagogów, psychologów i socjologów, z informacjami, jakie zachowania dziecka powinny wzbudzić zaniepokojenie rodziców (np. gdy dziecko w ogóle nie chce wychodzić z domu albo wychodzi do szkoły bardzo późno lub bardzo wcześnie). W poradniku znalazły się też rady, jak rodzice mają się wówczas zachowywać. Na stronie umieszczono także "20 pytań, które warto zadać szkole Twojego dziecka", aby sprawdzić, jak szkoła reaguje w sytuacjach kryzysowych.

Badanie CBOS zostało przeprowadzone na zlecenie dzienników regionalnych grup wydawniczych Polskapresse i Orkla Press Polska - inicjatorów kampanii "Szkoła bez przemocy".